Ontmoet vrijwilliger Rukiye Polat

Mevrouw Polat kwam als vluchteling naar Nederland. In Waddinxveen heeft ze haar leven opgepakt en zet zij zich in als vrijwilliger om anderen te helpen.

Waarom bent u gevlucht uit Turkije?

Ik woon nu ongeveer drieënhalf jaar in Nederland en sinds anderhalf jaar samen met mijn man en twee kinderen in Waddinxveen. In mijn land Turkije heb ik aan de universiteit in vier verschillende richtingen gestudeerd, in Natuurkunde, Justitie, Bestuurskunde en Recht. Vanwege de politieke omstandigheden moest ik mijn thuisland verlaten en opnieuw beginnen in een vreemd land. Nederland heb ik gekozen, vanwege de veiligheid, de democratie en mensenrechten. Hier hoopte ik een nieuwe toekomst op te bouwen voor mezelf en mijn gezin. Ik ben als vluchteling toen samen met mijn gezin in 5 verschillende AZC’s opgevangen.

Hoe pakt u in een vreemd land dan het leven weer op?

Vanaf het begin heb ik mij ingezet als vrijwilliger. Ik heb veel verschillende soorten vrijwilligerswerk gedaan. Soms werkte ik als vrijwilliger met jongeren, soms met vrouwen en soms met ouderen. Eerst werkte ik zes maanden in een verzorgingstehuis, terwijl ik verbleef in het AZC. Daarna werd ik taalcoach en hielp ik andere nieuwe bewoners met het leren van de basis Nederlandse taal. Sinds anderhalf jaar volg ik nu zelf ook een taalcursus en krijg ik begeleiding van een taalcoach. Daardoor leer ik niet alleen de taal beter begrijpen, maar ook de Nederlandse cultuur en normen. Dat helpt mij om mij thuis te voelen in deze samenleving.

Wie heeft u daarbij geholpen?

Ik heb hier al veel fijne mensen ontmoet. Vooral mijn contactpersoon en coördinator van VluchtelingenWerk Waddinxveen hebben mij enorm geholpen. Dankzij hen krijg ik weer vertrouwen in de toekomst. Ook de hulp van ‘JobHulpMaatje’ is waardevol: zij geven mij moed om opnieuw aan werk te denken. Ik ben dankbaar dat ik zulke mensen op mijn pad heb ontmoet. Om mijn dankbaarheid te tonen, werk ik al ruim 2,5 jaar als vrijwilliger aan verschillende maatschappelijke projecten. Ik geloof dat ik op deze manier iets kan terugdoen voor Nederland, dat mij veiligheid en kansen heeft gegeven.

U werkt ook samen met andere nieuwkomers. Hoe zet u zich daarvoor in?

Ik begeleid op dit moment tien jonge Turkse nieuwkomers in Waddinxveen. Met hen oefen ik Nederlands, bespreek ik de cultuur, school, werk en persoonlijke ontwikkeling. Ik probeer voor hen een soort vuurtoren te zijn: iemand die richting geeft, steun biedt en hen helpt hun plek in de samenleving te vinden. Toen we samen met de nieuwkomers Turkse jongeren onze burgemeester bezochten op het inloopspreekuur, hebben we hem bedankt voor de steun die we krijgen om hier een nieuw leven op te bouwen. We werden heel warm ontvangen; het was een bijzondere ervaring voor ons. Deze jongeren nemen via Stichting M.A.D deel aan stages en vrijwilligerswerk. Ze ontvangen certificaten en zetten stappen richting een hoopvolle toekomst als actieve burgers. Ik zie ze groeien en ben daar heel trots op. Daarnaast ben ik actief als jongerencoach in het project ‘Holland Nieuwe Talent’ van Stichting M.A.D. Ook doe ik mee aan het project ‘Bekend Maakt Bemind’ van VluchtelingenWerk, waarin ik mijn persoonlijke verhaal graag deel. Het doel van dit project is om vluchtelingen beter te leren kennen, begrip te krijgen en de bewustwording te vergroten. Bij mijn werk met jongeren ontvang ik ook veel steun van Vrijwilligerswerk Waddinxveen en Taalhuis. Die samenwerking is belangrijk om samen het verschil te maken.

Wat wilt u de Waddinxveners graag meegeven?

Aan de inwoners van Waddinxveen wil ik zeggen: Ik ben u dankbaar. Dankzij u voel ik mij hier welkom. Een glimlach of een groet van u op straat maakt mijn hele dag mooier. Deze gemeente, met al haar mensen en initiatieven, heeft ons geholpen om opnieuw te beginnen. Ik hoop dat ik door mijn vrijwilligerswerk iets kan teruggeven. Want zo bouwen we samen aan een samenleving waarin iedereen meetelt.